یه عصر جمعه

یه عصر جمعه ی دلگیر و پر از تنهایی تو یه اتاق گرم با یه پنکه ای که همون هوای گرم رو با سرعت بیشتری به خوردمون میده و ماهم فکر میکنیم مثلا داریم خنک می شیم :)

شاید چند سال بعد آدم حسرت همین لحظه هارو هم بخوره خدا میدونه ولی ایشاالله که زندگی هیشکی حتی یه لحظه شم حسرتی توش نباشه.

فقط چیز خوشحال کننده ای که اینروزا هست اینه که فصل ششم سریال Game of Thrones شروع شده و چهارقسمتشم دیدم و لحظه شماری میکنم تا دوشنبه که قسمت بعدیش بیاد از بس که این سریال قشنگه. چیکار کنیم دیگه ماهم به همین چیزا دلمونو خوش کردیم.

نتایج مصاحبه ی سرباز معلمی هم همین هفته میاد و اصلا یه لحظه هم بهش فکر نکردم، بادا باد...

فیفتی دِی

تقریبا" از آخرین پستی که گذاشتم 50 روزی میگذره. خودمم نمیدونم چرا تو این مدت نیومدم اینجاحداقل چهارخط بنویسم. نه سرم شلوغ بوده نه همچین مشغله ی فکری چیزی داشتم، شاید حرفی برای گفتن نداشتم شایدم حالی برای نوشتن. بهرحال گذشته گذشته.

از این 50 روز چیزی که بخوام بگم شاید مهمترینش اومدن بخشنامه ی سربازمعلمی بود که رفتم آموزش و پرورش و ثبت نام کردم، همین یکشنبه ای هم که بیاد باید بریم اصفهان برای مصاحبه. دیگه خدا میدونه قبولمون کنن یا نه. راستش دیگه بهش فکر نمیکنم هرچی شد، شد. هرجا افتادیم، افتادیم. دیگه این دوسال رو باید گذروند حالا چه سخت چه آسون، چه تو شهر خودت چه اون سر کشور. تا تاریخ اعزامم 46 روز دیگه مونده ...

جمعه ی این هفته که گذشت (10 اردیبهشت) هم تولدم بود و به غیر از همراه اول و بانک ملت کسی دیگه بهمون تبریک نگفت :(

به قول یه بابایی که میگف چون میگذرد غمی نیست ...